Οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί του Nostos 100,6 θυμούνται το εφηβικό τους δωμάτιο και μας το περιγράφουν

Δεν ξέρουμε πως θυμηθήκαμε τα εφηβικά μας δωμάτια αλλά μας “έσκασε”. Λίγο το Πάσχα, λίγο που γυρίζεις στο πατρικό σπίτι, λίγο οι συζητήσεις μεταξύ των on μέσα στο studio κι ο καθένας έλεγε τα δικά του. Τα μαζέψαμε και σας τα παραθέτουμε. Είμαστε σίγουροι ότι λίγο πολύ θα ταυτιστείτε.

Το δωμάτιο μας είναι το πρώτο μας ”μικρό σπίτι”. Ο πρώτος μας προσωπικός χώρος. Τρόπος έκφρασης συνυφασμένος κι επηρεασμένος από τα δικά μας ερεθίσματα. Το δικό μου δωμάτιο πέρασε πολλές και διαφορετικές φάσεις με κεντρικό άξονα όμως πάντα τις δυο βασικές μου αγάπες, τη μουσική και τον κινηματογράφο.

‘‘Ξύλινη βιβλιοθήκη σετ με κρεβάτι, μια μοκέτα μπεζ και σε κάθε τετραγωνικό, σε κάθε τοίχο, ακόμη και στο ταβάνι, αφίσεςτωνNirvana, τωνOasis, τωνBlurαλλά και κινηματογραφικά πόστερς”

Θα σταθώ στο μετεφηβικό μου δωμάτιο κάπου στα 17 με 18, μαθήτρια λυκείου τότε. Το πιο πιθανό ήταν να ζαλιστείς ανοίγοντας την πόρτα. Μινιμαλιστική διακόσμηση όσον αφορά την επίπλωση. Ξύλινη βιβλιοθήκη σετ με κρεβάτι, μια μοκέτα μπεζ και σε κάθε τετραγωνικό, σε κάθε τοίχο, ακόμη και στο ταβάνι, αφίσεςτωνNirvana, τωνOasis, τωνBlurαλλά και κινηματογραφικά πόστερς.Pulp fiction, Dracula, The Crow, The Big Blue. Το βλέμμα του Kurt Cobain με κοίταγε από κάθε μεριά του δωμάτιου, ακόμη και από το ταβάνι.

Δεν θα ξεχάσω όταν χρειάστηκε να φιλοξενήσουμε τον παππού μου στο δωμάτιο μου. Από τα συμφραζόμενα κατάλαβα ότι ο Χάρος στο ταβάνι που τον τρόμαξε όταν ξύπνησε αργά τη νύχτα, ήταν το διαπεραστικό βλέμμα του Cobain στην αγαπημένη μου ασπρόμαυρη αφίσα, κολλημένη στο ταβάνι σε νοητή ευθεία με το μαξιλάρι μου.

Φυσικά υπήρχε και το σινεμά. Φόρος τιμής στον Dracula του Francis Ford Coppola (μια ταινία που δεν μπορώ να σας πω πόσες φορές μπήκε και βγήκε στο κακόμοιρο το video player ), ήταν μια γωνία λατρείας στην άκρη του δωματίου μου γεμάτη κεριά. Η ιεροτελεστία ήταν η εξής: όλα τα κεριά αναμένα και στη διαπασών το λυρικό soundtrack της ταινίας δια χειρός Wojciech Kilar. Κάθε φορά που το άκουγε η μαμά μου, ερχόταν να ρίξει μια ματιά μην κι έχει πάρει φωτιά το δωμάτιο.

Τέλος, παντού cds και περιοδικά ανακατεμένα με τα βιβλία του σχολείου. Αν γύριζα τον χρόνο πίσω, θα κράταγα όλες αυτές τις αφίσες που πέταξα σε μεγαλύτερή ηλικία σε μια κρίση ξεσκαρταρίσματος στην αποθήκη του σπιτιού. Φυσικά και το έχω μετανίωσει πικρά. Άνθρωποι είμαστε λάθη κάνουμε!

Η Ηλιάνα Στεργιοπούλου είναι στην πρωινή ζώνη του Νostos 100.6 Δευτέρα εώς Παρασκευή 10:00 – 12:00.

Το δωμάτιο μου τα teenage years ήταν σχετικά απλό από διακοσμητικής άποψης, όμως είχε κάποια στοιχεία κλειδιά που χαρακτηρίζουν εκείνη την εποχή και τη φάση μου. Μπαίνοντας μέσα μπορούσε κανείς να ακολουθήσει ένα μονοπάτι από κασσέτες Nintendo, οι οποίες οδηγούσαν τον επισκέπτη στη γωνία gaming όπου επικρατούσε ένα χάος από καλώδια και κονσόλες.

”Από το ταβάνι δε, θα έβλεπε κάνεις ένα φωτιστικό με τρισδιάστατους πλανήτες, καθώς η αγάπη μου για το διάστημα και οτιδήποτε sci-fi δεν έσβησε ποτέ”

Στο από πάνω ράφι της βιβλιοθήκης θα έβρισκε κάνεις ένα cobalt μπλε ψυγειάκι με αναψυκτικά (χωρητικότητας 6 τεμαχίων) καλυμμένο από αυτοκόλλητα από skating και surfing brands. Από το ταβάνι δε, θα έβλεπε κάνεις ένα φωτιστικό με τρισδιάστατους πλανήτες, καθώς η αγάπη μου για το διάστημα και οτιδήποτε sci-fi δεν έσβησε ποτέ.

Σκόρπια cds των Oasis, μπλεγμένα με LEGO κατασκευές συμπλήρωναν την εφηβική ανησυχία. Το περίεργο είναι ότι δεν υπήρχε καμία αφίσα στους τοίχους. Έτσι όλα αυτά τα στοιχεία είχανε φόντο το ξύλινο πάτωμα και το χρώμα των τοίχων, ένα νοσταλγικό γαλάζιο που υπήρχε εκεί από τη παιδική ηλικία, και κάπως έτσι το παιδί μέσα μου έμεινε ανεπηρέαστο.

Ο Ηλίας Ζουμπόυλης βρίσκεται στην έναρξη της μεσημεριανής ζώνης του Nostos 100.6 Δευτέρα εώς Παρασκευή 12:00 – 14:00.

Όταν σκέφτομαι το εφηβικό μου δωμάτιο νιώθω σαν να τηλεμεταφέρομαι σε μια άλλη ζωή! Το μόνο που δεν έχει αλλάξει από τότε μέχρι σήμερα είναι το μονίμως ξέστρωτο (ή πρόχειρα στρωμένο Anyway) κρεβάτι μου!

”Σκόρπια cd’s παντού, ολίγα κεριά καθότι ένιωθα διανοούμενος νέος και δίπλα στο κρεβάτι μου ένα μεταλλικό ξυπνητήρι κλασσικού τύπου, το οποίο μπορεί τότε να μισούσα όμως – τελικά – του χρωστάω πολλά”

Θα έβρισκες, επίσης, ένα λαμπατέρ αναμμένο στο γραφείο, βιβλία (άθικτα πολλά από αυτά και κυρίως οι “φυσικές” και οι “χημείες”) και δίπλα ένα στερεοφωνικό σύστημα που έπαιζε στο repeat Hoobastank “The reason”, The Fray “How to save a life” και Savage Garden “To the Moon and back” μέχρι που με σιχάθηκε η γειτονιά!

Σκόρπια cds παντού, ολίγα κεριά καθότι ένιωθα διανοούμενος νέος και δίπλα στο κρεβάτι μου ένα μεταλλικό ξυπνητήρι κλασσικού τύπου, το οποίο μπορεί τότε να μισούσα όμως – τελικά – του χρωστάω πολλά…! Γιατί όμως τα θυμήθηκα τώρα όλα αυτά; Μήπως γέρασα κι άρχισα κι εγώ να αναπολώ…; Όχι όχι! Είμαι τεκνό ακόμα! Μη με ξυπνάτε!

Ο Αλέξανδρος Χούντας βρίσκεται στη μεσημεριανή ζώνη του Νostos100.6 Δευτέρα εώς Παρασκευή 14:00 – 16:00.