Η bitter ιστορία πίσω από το “Bittersweet Symphony”

Γνωστά κομμάτια όπως το “Bittersweet Symphony” έχουν δημιουργήσει εικόνες κι αναμνήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι από τα κομμάτια εκείνα που για τον κάθε ακροατή έχουν μια συγκεκριμένη ιστορία, πλασμένη από τα βιώματα και τη φαντασία των individuals που μαγεύτηκαν και το αγάπησαν δυνατά. Υπάρχει όμως και μια ιστορία η οποία δεν είναι πλασμένη από τη φαντασία, μια ιστορία η οποία είναι σκοτεινή, ιδιαίτερα για τους δημιουργούς του κομματιού.

“Το Bitter Sweet Symphony των Verve είναι ένα κομμάτι σταθμός των 90s, μια διαχρονική σύνθεση που απέκτησε φήμη παγκόσμιου βεληνεκούς καθώς το κύριο θέμα της είναι μια μελωδία που θυμίζει κλασσικές συνθέσεις”

Το sampling είναι μια μέθοδος ενορχήστρωσης (ή ακόμη και σύνθεσης) πολύ συχνή στη σύγχρονη μουσική. Ο όρος εμφανίστηκε τη δεκαετία του 70, όμως χρησιμοποιήθηκε πολύ στη hip-hop μουσική τέλη δεκαετίας του 80 και σε όλα σχεδόν τα 90s. Από τότε, αμέτρητα παραδείγματα μπορεί να θυμηθεί κανείς όπου καλλιτέχνες χρησιμοποίησαν μια μουσική ιδέα από ένα παλιότερο κομμάτι και την μεταμόρφωσαν σε καινούργιες συνθέσεις. Είτε είναι ένα στολίδι της ενορχήστρωσης, είτε το βασικό μουσικό θέμα σε μια σύνθεση, το sampling για να γίνει έννομα πρέπει να κατοχυρωθεί το απαραίτητο licensing, αν και μερικές φορές αυτό δεν είναι αρκετό.

Το Bitter Sweet Symphony των Verve είναι ένα κομμάτι σταθμός των 90s, μια διαχρονική σύνθεση που απέκτησε φήμη παγκόσμιου βεληνεκούς καθώς το κύριο θέμα της είναι μια μελωδία που θυμίζει κλασσικές συνθέσεις. Αυτό λοιπόν το στοιχείο που sample-άρανε οι Verve, είναι από μια επανεκτέλεση του κομματιού “The Last Time” των Rolling Stones την οποία επιμελήθηκε η ορχήστρα του Andrew Oldham το 1965.

“Τι μπορεί να πήγε λάθος και οι Verve από το 1997 έως και σήμερα δεν έχουν τα δικαιώματα του πιο γνωστού και πετυχημένου τους κομματιού; Ποιος είναι ο υπαίτιος;”

Ο Richard Ashcroft, singer και songwriter των Verve, σε κάθε συνέντευξη για το ζήτημα τονίζει πως είχαν πάρει την άδεια για τη κυκλοφορία του κομματιού και φυσικά χρησιμοποίησαν στα credits την ορχήστρα που έκανε τη διασκευή. Τι μπορεί να πήγε λάθος και οι Verve από το 1997 έως και σήμερα δεν έχουν τα δικαιώματα του πιο γνωστού και πετυχημένου τους κομματιού; Ποιος είναι ο υπαίτιος;

Το όνομα Allen Klein έχει μεγάλη βαρύτητα στη μουσική βιομηχανία. Ο Allen Klein ήταν μάνατζερ των Rolling Stones από τη δεκαετία του 60. Αποτελούσε βασικό συστατικό της επιτυχίας της μπάντας. Παρόλα αυτά θεωρείτο κι ένας από τους πιο αδίστακτους και ψυχρούς επαγγελματίες του χώρου, γεγονός που βγάζει λογική καθώς κατάφερε να κερδίσει τη δικαστική μάχη για το Bittersweet Symphony όπου αποφασίστηκε πως το μεγαλύτερο κομμάτι των δικαιωμάτων θα μοιραστεί στον Mick Jagger και τον Keith Richards. Ο Richard Ashcroft δίνει ακόμη μάχη για αυτά τα δικαιώματα -και ενώ έχει φύγει από τη ζωή ο Allen Klein- έχει πάρει τη θέση του ο γιος του Jody Klein.

“Το “Bittersweet Symphony” χρησιμοποιήθηκε και στη ταινία “Cruel Intentions” (1999), όπου και η χρήση αυτή στοίχισε σχεδόν 1 εκατομμύριο δολάρια, δηλαδή το 10% του συνολικού budget της ταινίας”

Αξιοσημείωτο είναι δε πως το Bittersweet Symphony χρησιμοποιήθηκε και στη ταινία Cruel Intentions (1999), όπου και η χρήση αυτή στοίχισε σχεδόν 1 εκατομμύριο δολάρια, δηλαδή το 10% του συνολικού budget της ταινίας. Η αστρονομική αυτή τιμή οφείλεται στους Rolling Stones, για την ασφάλιση του κομματιού και μόνο.

Η ιστορία αυτή θεωρείται από τις πιο τραγικές της μουσικής βιομηχανίας, αποδεικνύοντας πως μερικές φορές το ψυχρό business υπερισχύει της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Η τελευταία δήλωση που έκανε πέρυσι ο Richard Ashcroft πάνω στο ζήτημα συνοπτικά ήταν “I’m coming for my money”.

Nothing’s sweet about this symphony it seems…