“It Sounds Like 80s But It’s Not” track list
Written by Ηλιάνα Στεργιοπούλου on 2nd October 2019
Ο νέος ήχος είναι ωραίος μα ο παλιός είναι αλλιώς. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο σύγχρονος μουσικός ήχος γυρίζει πίσω, εμπνέεται, αντιγράφει, επαναφέρει, διασκευάζει και παρουσιάζει κάτι φρέσκο από άποψη παραγωγής κι ενορχήστρωσης αλλά με μια νοσταλγική διάθεση για το παλιό.

Μέσα από το άλμπουμ Lost Girls της Βρετανίδας Bat for Lashes κατά κόσμoν Natasha Khan, το Feel for You κυκλοφόρησε το 2019, έχει 80s vibe, ρυθμό και μελωδία που σε ανεβάζει κατευθείαν στο dance floor και στίχο απλό, λιτό και straight to the point: I love you, I feel for you.
Το κομμάτι Maybe You’re the Reason της Βρετανίδας The Japanese House aka Amber Bain, είναι μέσα από το ντεμπούτο της άλμπουμ Good At Falling. Κυκλοφόρησε το 2019, μιλάει για υπαρξιακά ζητήματα ερωτικής φύσεως, έχει electro-pop ήχο, synth μελωδίες και παραπέμπει σε 80s love song.
Μέσα από το άλμπουμ Single Rider που κυκλοφόρησε το 2018, το “O.M.G. (I’m All Over It)” της Αμερικανίδας Jenn Champion, είναι η πιο σύγχρονη προσέγγιση της 80s pop. Κάτι μεταξύ Haim και Fleetwood Mc, με στίχο απελευθερωτικό και ρυθμό ξεσηκωτικό, η 80s αίσθηση του δεν φτάνει μόνο εκεί αλλά και στο video clip του ανάλογης αισθητικής. Κολάν-κορμάκι λύκρα, κορδέλα γυμναστικής στο μέτωπο και Aerobics in the classroom.
Η μουσική των Βleachers και του Jack Antonoff, είναι ξεκάθαρα επηρεασμένη από το κινηματογραφικό συμπάν των late 80s early 90s αλλά με σύγχρονη ματιά στον τρόπο παραγωγής της. Το Everybody Lost Somebody μέσα από το άλμπουμ Gone Now κυκλοφόρησε το 2017 αλλά είναι σαν να το έχεις ξανά ακούσει. Χαμηλό τέμπο στο ξεκίνημα, δυνατό σαξόφωνο στο ρεφρέν και στίχοι που μιλούν για απώλεια, σου δίνουν μια γλυκόπικρη νοσταλγική γεύση.
H Γαλλική ηλεκτρονική μουσική είναι επηρεασμένη από τα 80s και το Midnight City των Γάλλων M83 μέσα από το άλμπουμ Hurry Up, We’re Dreaming, που κυκλοφόρησε το 2011 είναι ένα δείγμα. Electro pop nostalgia, σόλο σαξόφωνο στην κορύφωση του, midnight stories in a midnight city κι ένα ταξίδι στον χρόνο, στην αίσθηση, στον ήχο.
Άλλη μια περίπτωση ηλεκτρονικού ήχου επηρεασμένου από την synth wave αλλά και το κινηματογραφικό συμπάν των 80s, το Don’t Want To Change Your Mind των Καλιφορνέζων FM-84 είναι το electro-pop κομμάτι ταξίδι στην νοσταλγία. Είναι και η φωνή του Ollie Wride που έχει κάτι από George Michael. Με λίγα λόγια, they’re bringing the 80’s back to the future.
Ο ήχος των Chromatics είναι full 80s, full nostalgia. Αυτό συμβαίνει και με την πιο πρόσφατη κυκλοφορία τους μέσα στο 2019, το Time Rider, μέσα από το επερχόμενο άλμπουμ τους με τίτλο Dear Tommy. Τέρμα synthesizer, φωνή απόκοσμη σχεδόν ονειρική, το κομμάτι σε ταξιδεύει στα σκοτεινά νυχτερινά 80s New Wave clubs του Βερολίνου.